آسمان سبز

سالی که گذشت... 

کبوتران ندای پرواز سر دادند 

ندا هم پرواز کرد و نداها. 

اما 

. 

. 

. 

 مرگ پایان کبوتر نیست... 

سکوت ندا در نگاه آرزومندش جاودان گشت. 

مادر

 

دردانه ی محمد(ص)

روز تولد تو  

یاس من هم جوانه زد. 

دخترم،یاس خوشبوی مادر

دوستت دارم به اندازه ی تمام حس مادرانه ای که در وجودم نهادی. 

 حس لمس کردنت و بوییدنت را با تمام وجودم به انتظار نشسته ام.  

. 

. 

. 

مادرم،نامت را می پرستم،وجودت را می ستایم و خدای را شاکرم که تو را دارم و اکنون که روزت را تبریک میگویم  به خود می بالم که مادر نامیده شدم.