یادم هست که روزی من،مصرانه به تو گفتم:ما هرگز خسته نخواهیم شد...هرگز!
اما مدتیست پی فرصتی میگردم تا به تو بگویم:
ما نیز خسته میشویم و خسته شدن حق ماست.
خسته نشدن خلاف طبیعت است همچنان که خسته ماندن.
دیگر نمی گویم که ما تا زنده ایم خسته نخواهیم شد.
می گویم ما هرگز خسته نخواهیم ماند.
عظمت در یکنواختی حرکت نیست در تداوم حرکت است.در باقی ماندن میل به حرکت،
در ایمان به حرکت و بازگشت به حرکت...
(نادرابراهیمی)
پ.ن:
بعد از طی کردن دوران نقاهت (در پی آرامش) به این نتیجه رسیدم که:
همینه که هست!
از زمانه عقب نخواهیم ماند...
زمانه را به دنبال خویش می کشیم...
فقط کافیست قدری دیگر هم از نفس نیفتیم...(نادر ابراهیمی)
نمی گویم بگذر...
مهال است بانو...
میان واگویه های دلتنگی...
این هق هق های مدامین دل...
و حالا هوای هی باران های دربه دری...
و حالا هی هوای معطل یک نگاه ماندن...
و حالا هی خستگی را از تن زدودن...
می بینی تنها تو بوده ای آزار هر روزه خویش...
دنیا با کسی سر جنگ ندارد بانو...
زیبا بود الهام خوبم.
زیبا بود بانو...
خودت گفتی «ما نیز خسته میشویم و خسته شدن حق ماست.»
من هم قبول دارم.
ولی حق نداریم از «برگشتن به زندگی» خسته شویم.
این دوره انگار همه چیز و همه کس آفریده شدند تا من و تو را خسته کنند؛بیازارند و از میدان به در کنند.
من و تو هم گاهی از میدان بدر می شویم.
ولی باید برگردیم.
نمیدانم چه علتی دارد ولی مدت زیادی است که نوشته هایت بوی روحیه الهامی که بیش از ... سال است می شناسم ندارد( داشتم ضایع می کردم و به جای «...» عدد میگذاشتم)
هرچند که خوشحالم بوی ناامیدی هم ندارد.
خوشحالم که زندگیت سالم؛سالم و سالم است.
ما نسبت به اطرافیان مسئولیم.بیش از آن نسبت به خودمان.
منتظر نوشته‌هایی پرشور و هیجان از تو هستم.
هرچند که اینجا جایگاه روزمرگی هاست.
شادی و هیجان را در روزمرگی هایت بیشتر کن.
برای من خیلی مهمه باور کن!!!
امیدورام شاد باشی شاد باشی و شاد
می دونم هومن جان و خوب دانستم چه گفتی
و نمی گویم که درست نگفتی
اما باز هم خدارو شکر که همه چیز سالم است و از همه ی آنها مهمتر ..زندگی هامان.
همیشه کور سوی امید را دارم.به منبع آن که مراجعه میکنم دیگر کور سو نیست آسمانیست پر از نور
چه خوب که خدا امیدمان است.
...
آره خوب شد عدد نگفتی :-)
هرچند که اعداد بی معنا هستند و فقط عدد هستند.
ممنون از نظرت و حس مهربانت.
سعی میکنم کمی به الهام درونم رجوع کنم.
رجعتی دیگر باید...
سلام خاتون
مدتی است دور بودم از پژواک این همه زیبایی ...
خسته ام ........خسته!!!!!!!!!!!!
خستگی را در جانم به وفور دیده ام .............
اما....
در زمانی که کشتی زندگانیم در منجلاب ناسوت به گل مینشت
و طبیعت قهار مرا به مجادله فرا میخواند
بغضی گلویم را میفشرد
غریزه زیستن را به نسیان میسپردمش.
تجربه ای دهشتناک که ضعف گوهر وجود را به رخ میکشید
مرگ غرور را به چشم میدیدم .
حقارتی که از خالی شدن جام وجودم ناشی میگشت
نه قدرتی برای ایستادن بود و نه بهانه ای برای بودن ...
....
....
...
کجایی ای یاور خستگان ...
تنها دغدغه ای که به ذهنم متبادر میگشت..
از اعماق وجودم ظرافت عشقی را تجربه کردم
توصیف ناپذیر !!
جلا یافتم ............جلا
بدرود
آنچنان زیبا نوشته اید و آنچنان غرق در آن بودم که نزدیک بود فراموش کنم که چند وقت است نیستید.
شما هم در پی آرامش بودید؟
چه خوب که جلا یافته اید .
به امید روزهای بهتر برای همه ی ما...
خوشحالم که هستید و آمدید.
نمی دانم چرا شما را جمع میبندم اما دوست دارم اینگونه باشد ...
تا درودی دیگر
باشید،بمانید و باز هم بیایید.
منم مدت ها با نظریه ی همینه که هست موافق بودم! اما الان...
در واقع الان هم با این نظریه موافقم!!! D-: فقط از گفتنش خسته شدم! به عنوان یک پس زمینه تو مخمه!
من عاشق کارهای نادر ابراهیمی هستم.اما تو الهام جان بسیار بجا از این مطلب استفاده کردی و در انتخاب عکس هم فوق العاده کار کردی.
این اتفاق شناخته ای در زندگی همه ماست.
همینه که هست
همه ما با این جمله آشناییم اما مهم اینه که گفتی وقتی خسته شدیم دوباره بلند شویم.هر زمان قادر نبودیم یا نخواستیم آنزمان است که نامید شده ایم.
امیدوارم که هیچگاه خسته نمانیم.
تلفیق عکس با مطلب محشره!
آفرین.
سلام...شرمنده چیز زیادی در بارش نمی دونم حتی یه دونه از شعراشو تا حالا نخوندم!!
همه خسته هستند اما همه در حرکت
بدلیل اینکه زمان در حرکت است.چه بخواهیم چه نخواهیم ما را با خودش میبرد.
چه بهتر که اگر لحطه ای خسته شدیم و ایستادیم و به پشت نگاهی انداختیم ببینیم که بیهوده زندگی نکرده ایم.
به قول شما همینه که هست !
با نظر گل مینا در مورد تلفیق موافقم.کلا همیشه عکسهای زیبایی انتخاب میکنی مناسب با متنهای زیبایت
خسته نباشی
نمی خواهم تسلیم شوم
نمی خواستم اما من هم ........شدم!
چاره ای نیست...
سلام....دوست....آری .آری
همین است دیگر.
کاریش هم نمی شود کرد....
راستی منوببخش که بار اول اومدم و ازت سوال می کنم.
شما از خودتان خوشتان می آید؟؟؟با دلیل ....تا بعد.
خوش آمدید.
بله بسیار زیاد خوشم می آیدو وشکرگزار خداوند هستم که مرا با لطف بسیار آفریده است.
سلام و ممنونم که آمدید....ولی من هم مثل شما از دریا خوشم می یاد....نمی دانم از کجا بر داشت کردید که من ....ولی من که از خودم بیزارم چون به هیچیک از آرزوهام نرسیدم واز آنها تنها سودایی نصیب من شده است....
با اجازه شما را لینک خواهم کرد....تابعد.
همینه که هست!
نه!
همین که باید باشه!
ممنون از خبرت
ببخش اگر دیر...
موفق و پیروز باشی
همین که هست را ما تعیین میکنیم با پذیرفتن هایمان
اینکه می پذیریم خسته شدن را و خسته ماندن را
می پذیریم زمان در حرکت است و اگر همراهش نرویم هرگز به آن نخواهیم رسید.
عکس بسیار گویاست.
ُسلام
بلاگ خوبی دارید
مطلب شما را در مورد حلقه سبز خواندم
خیلی زیبا نوشته بودید
واقعا این سریال (حلقه سبز) یک اتافق خوب بود برای صدا و سیما
شاهکار بود
باز هم از شما متشکرم
راستی خوشحال می شوم با شما تبادل لینک کنم
به امید دیدار
اینروزها سخن از خسته ماندن هم هست.نمی دانم شاید من زیاد دچار فرسایش شدم که دلم میخ واهد خسته بمانم .اصلا همینطور بمانم تا چند وقت.
خوش بحال شما که آرامش خواستنتان نتیجه خوبی داشت من که میترسم آرامش خواستنم ...
البته ترس که نه اینهم حکایتیست
من هم خسته ام.
عکس خیلی زیبا بود
سلام بروز کردمااااا یکی بیاد بابا
هی با تو ام سفالین
ا ا ا
منکه اومدم !!!
زنده باد....همینی که هست
آدم در دوران نقاهت میفهمه که خدا چقدر با حاله!!
ممنونم.
سباس ویژه ای به شما بدهکارم که نوشته های نا قابلم را قابل معرفی در وبلاگ بر بیننده خود دانستید.مراتب قدر دانی صمیمانه مرا ببذیرید.
خواهش می کنم
نوشته هاتان دوست داشتنی و خواندنیست..
سلام الهام عزیز
امیدوارم که سلامت باشی
با نظرت موافقم همینه که هست
انتخاب متنت هم عالی بود
من آپ کردم .
موفق باشی.
خیلی زیبا بود.
یکم هوش هم میخواد زمان خسته شدن و برگشت رو بدانیم!
سلام دوست عزیز.
از نادر ابراهیمی قبلا هم چیزی گذاشته بودی تو بلاگت؟ جالب بود. هرچند باز هم نشانی از امید در نوشته ی او و شما که گذاشته ای پیداست ولی مهم اینجاست که چند روز یا ماه یا سال یا ده سال دیگر تونیز در پی این پست می نویسی زندگی هیچ است. و امیدی نیست.نه به طبیعت نه به مادر طبیعت نه آینده ی نزدیک و نه دور! ایمان دارم می رسی به این حرفم چون ایمان دارم تو جزء اندک انسانهایی هستی که فکر می کنی و به فکر خود متکی هستی.
درصد بلاگ باز هم آپ هست.
بهروزی آرزوی من برای تو. علی
سلام
مثل همیشه ژستت بی نظیر بود.
مهربون من هم به روزم ُخوشحال می شم که سر افرازم کنی.
شاد باشی
سلام
موسیقی وبلاگم این روزها وجودم را به تسخیر خودش درآورده
ببخشیدم که ذهنم رنجور فکرهای سنگینی ست که گاه ِ "بودن" را گاهگاهی از یاد می برم