گوته می گوید:
اگر ثروتمند نیستی مهم نیست ،بسیاری از مردم ثروتمند نیستند.
اگر سالم نیستی هستند افرادی که با معلولیت و بیماری زندگی می کنند.
اگر زیبا نیستی برخورد درست با زشتی هم وجود دارد.
اگر جوان نیستی همه با چهره ی پیری مواجه میشوند.
اگر تحصیلات عالی نداری با کمی سواد هم میتوان زندگی کرد
اگر قدرت سیاسی و مقام نداری مشاغل مهم متعلق به معدودی انسان هاست.
اما اگر عزت نفس نداری برو بمیر که هیچ نداری!
...
با آنکه بیان گوته بر پایان این قطعه خیلی تند و بی رحمانه به نظر میرسد ولی حاکی از اهمیت بسیار موضوع عزت نفس یا احترام به خود است.
مراقبت از خود ،عزت نفس یا احترام به خود با خودخواهی وغرور فرق دارد.دیکتاتور و انسان های خودخواه فاقد عزت نفس و خویشتن دوستی سالم هستند.
تا ما به قدر کافی به خود نپردازیم نمی توانیم مادر، پدر ،همسر، مربی، مدیر و انسان صالح وخدمتگزاری باشیم.
لازم است فرهنگ مراقبت از خود وعادلانه پرداختن به خود را بالا ببریم و این را برای مردم گناه ندانیم که چرا به فکر خود هستند و با این غلط معروف مبارزه کنیم که انسان خوب کسی است که تنها به فکر دیگران است.
لازم است که حتی برای یک دقیقه هم که شده فکر کنیم که چگونه تحرک بیشتر و حال خوبتری برای خود ایجاد کنیم.
شوخی بجا، خنده و طنز غذای روح هر انسان است .توجه کنیم که مراقبت پدیده ای جمعی و سیستمی است.
کار ،خانواده ،دیگران .همه به مراقبت نیاز دارندوبیشتر از همه:
خودمان
