ارزش دوستی

بایک شکلات شروع شد. من یک شکلات گذاشتم توی دستش. اویک شکلات گذاشت در دستم. من بچه بودم ، او هم بچه بود. سرم را بالا کردم . سرش را بالا کرد . دید که مرا میشناسد . خندیدم . گفت : دوستیم ؟ گفتم :  دوست دوست .  گفت : تا کجا ؟ گفتم : دوستی که " تا " ندارد . گفت : تا مرگ ! خندیدم و گفتم : من که گفتم تا ندارد! گفت : باشد تا پس از مرگ! گفتم : نه نه نه تا ندارد.  گفت قبول تا آنجا که دوباره همه زنده می شوند، یعنی زندگی پس از مرگ باز هم با هم دوستیم، تا بهشت ، تا جهنم ، تا هر جا که باشد من و تو با هم دوستیم . خندیدم ، گفتم : تو برایش تا هرجا که دلت می خواهد یک تا بگذار. اصلا یک تا بکش از سر این دنیا تا آن دنیا . اما من اصلا تا نمی گذارم . نگاهم کرد . نگاهش کردم . باور نمی کرد. می دانستم . اومی خواست حتما دوستی مان" تا" داشته باشد. دوستی بدون " تا" را نمی فهمید. گفت: بیا برای دوستی مان یک نشانه بگذاریم . گفتم: باشد ، تو بگذار . گفت : شکلات . هر بار همدیگر را می بینیم یک شکلات مال تو ، یکی مال من . باشد ؟ گفتم : باشد. هربار یک شکلات میگذاشتم توی دستش ، او هم یک شکلات توی دست من . باز همدیگر را نگاه می کردیم یعنی که دوستیم . دوست دوست . من تندی شکلاتم را باز می کردم و می گذاشتم توی دهانم و تند تند آن را می مکیدم . می گفت : شکمو ! تو دوست شکمویی هستی . و شکلاتش را می گذاشت توی یک صندوق کوچولوی قشنگ . می گفتم : بخورش! میگفت : تمام می شود. می خواهم تمام نشود. برای همیشه بماند . صندوقش پر از شکلات شده بود . هیچکدامش را نمی خورد . من همه اش را خورده بودم . گفتم : اگر یک روز شکلات هایت را مورچه ها بخورند یا کرم ها ، آن وقت چه کار می کنی؟ گفت : مواظب شان هستم . می گفت می خواهم نگه شان دارم تا موقعی که دوست هستیم و من شکلات را می گذاشتم توی دهانم و می گفتم نه نه " تا" ندارد . دوستی که تا ندارد. روزها ، ماه ها شاید سالها گذشت ، او بزرگ شده است ، من بزرگ شده ام . من شکلات ها را خورده ام . او همه شکلات ها را نگه داشته است . آمده است امشب تا خداحافظی کند . می خواهد برود. برود آن دورهای دور. می گوید می روم و زود بر می گردم . من می دانم ، می رود و بر نمی گردد. یادش رفت شکلات را به من بدهد . من یادم نرفت . یک شکلات گذاشتم کف دستش . گفتم : این برای خوردن . یک شکلات هم گذاشتم کف آن دستش و گفتم : این هم آخرین شکلات برای صندوق کوچکت . یادش رفته بود که صندوقی دارد برای شکلات هایش . هر دورا خورد . خندیدم . می دانستم دوستی من " تا " ندارد . می دانستم دوستی او " تا " دارد . مثل همیشه . خوب شد شکلات هایم را خوردم . اما او هیچکدامشان را نخورد. حالا با یک صندوق پر از شکلات نخورده چه خواهد کرد؟! --------------------------------------------------------------------- *با تشکر از دوست خوب و هنرمندمان(نوید) که این مطلب زیبا را در اختیارمان گذاشت*