روزمرگی

عاقبت بودنم شد! آدمی را دمیدند.آه باران نمی داند اینرا... آدمی سفالی قدیمیست.

روزمرگی

عاقبت بودنم شد! آدمی را دمیدند.آه باران نمی داند اینرا... آدمی سفالی قدیمیست.

پیوند

 

خداوند برای لحظه های تنهاییم مونسی آفرید.

برای نومیدی هایم پنجره ی چشمانت را.

برای نفسهایم همدم.

و برای زندگیم

تورا...

سالگرد یکی شدنمان مبارک

برای شروین