روزمرگی
عاقبت بودنم شد! آدمی را دمیدند.آه باران نمی داند اینرا... آدمی سفالی قدیمیست.روزمرگی
عاقبت بودنم شد! آدمی را دمیدند.آه باران نمی داند اینرا... آدمی سفالی قدیمیست.باید پارو نزد
اونروزا ما دلی داشتیم
واسه مردن جونی داشتیم
واسه بردن کسی بودیم کاری داشتیم پاییزو بهاری داشتیم
تو سرا ما سری داشتیم عشقیو دلبری داشتیم
کسی آمد که حرف عشق رو با ما زد...
همه ما یه روزی عاشق شدیم نه؟ شایدم بعضیهامون یه روزی عاشق بشیم ...
اما به نظرم این مهمه که اون کسی که برای اولین بار حرف عشقو با ما میزنه -دلمونو با خودش به کجا میبره و چقدر ارزش داره که بخاطرش دریای طوفانیو به جون بخریمو پارو نزنیم...
باید پارو نزد وا داد باید دل رو به دریا داد...
سلام جوون ٬ موفق باشی ولی انقدر افسرده نباش
سلام گلم !!!!!!!!
مبارکه !!!!!!!!!! ایشالا موفق باشی..... موفق موفق
ما هم همراهتیم .... کاری داشتی در خدمتیم.
سلام عزیزم...
خوشحالم...مطمئنم یکی از اعضای فعال وبلاگ تویی...بخاطر جملات قصارت که من خیلی دوسشون دارم...{چشمک}
سلام به الهام گلم .
خوبی ؟
خوشحالم که تو هم وبلاگ زدی .
موفق باشی گلم .
سلام گندم دوست داشتنی متولد اسفند...
منتظر حضور گرم تو هستم...
قربون تو برم من .
خیلی گلی . حتما می یام این جا
می بوسمت
با دلپیکای عزیز موافقم.چون واقعا احتمال غرق شدنش بیشتر از به ساحل رسیدنه.ولی ابتنی های وسطش هم برای خودش لطفی داره
اصلا قرار اینه که خودش ببردت هر جا دلش خواست...به هر جا برد بدون ساحل همونجاست
حتما باید همونجا میرفتی دوست خوب...شاکر باش